એક ગઝલ

                       
એક વર્તુળ સ્ટ્રેસનું ફર્યા કરે છેકોઈ તો આઘાત માથી બાર કાઢો

સ્વાસ ભીના ડૂસકાં ભર્યા કરે છે કોઈ  તો આઘાત માથી બાર કાઢો

દર્દ વતા ટ્રેસ વતા આંખમાનો ભેજ વતા લાશ વતા આપણે સૌ

આ શહેરી જીવ તો ફર્યા કરે છે  કોઈતો આઘાત માથી બાર કાઢો

એક ઘટનાએટલી ખૂપી ગઈ છે ભીતરે કે વાત ના પૂછો તમે કઈ

 ફાંસના  ઘેટાં બધે  ચર્યા  કરે છે કોઈ તો આઘાત માથી બાર કાઢો

રોજ ઉઠી સાવ એ ડિપ્રેસ થઈને આમ તેમ ભટક્યા કરી ફરતો રહીને

આંસુના પ્રસાદ ને ધાર્યા કરે છે  કોઈતો આઘાત માથી બાર કાઢો

                                                      પીયૂષ ચાવડા